Rozdział 1 (-Czas poznania.

Hej , sorry że wczoraj nie było. Ale nie miałam czasu :/ Dlatego z samego rana wam dzisiaj napiszę
;)

-Nienawidzę cię ! Rozumiesz ?! Nienawidzę ! Mam cię dość !- Krzyknęłam ze złością w stronę brata.
-Ja nie chciałem... Naprawdę. Przepraszam - Powiedział przerażony.
-Przepraszasz ?! Poplamiłeś błotem moje ciuchy !-Kontynuowałam wściekłym głosem.
-Ja nie chciałem !-Poszedł do pokoju z płaczem.
-Pff.. Czasami myślę "Po co mi brat" ?-Pomyślałam.

Nagle usłyszałam krzyk z kuchni.
-Ola ! Chodź szybko !-Krzyknęła w moją stronę.
Kiedy zeszłam do kuchni, zobaczyłam płaczącego brata który przytula się do mamy.
-Dlaczego na niego nakrzyczałaś ?!-Powiedziała wściekłym głosem.
-Dlaczego ?! Poplamił mi wszystkiego ubrania błotem !
-Przecież masz 17 lat ! On ma dopiero 10 ! Mogłabyś się opanować !
-Pff !-Mruknęłam , i poszłam do pokoju.

Poszłam prać moje ubrania. Nagle zadzwonił do mnie telefon.
-Zuzka ?-Powiedziałam zdziwionym głosem
-Olka ! Słuchaj nie uwierzysz !
-To może mi powiedz ?
-Wygrałam kolację z JDabrowsky !
-Jaja sobie ze mnie robisz ?
-No właśnie nie !
-No to masz fajnie !
-No niby tak. Ale nie mogę iść ponieważ mam szlaban.
-Masz słabo. To co robisz ?
-Więc podałam im twoje dane. Hahaha , idziesz na kolacje z Jasiem.
-Zabije cię żółwiu.-Powiedziałam
-Po co to zrobiłaś ? Wiesz że wyjeżdżam do Warszawy !-Dodałam
-No właśnie, on też będzie w Warszawie !
-Serio ?-Zapytałam zdziwiona.
-Tak ! Olciek , sorry ale muszę kończyć, paa.
-Pa..

Miałam szczęście że po zakończeniu rozmowy wyprały mi się ubrania. Spakowałam się i położyłam na łóżku.
Następnego dnia , wysłałam sms'a Zuzi "Ziz o której i kiedy to spotkanie ?" 
Nie odpisywała długo, więc postanowiłam przejść się do Kuby. 

Dryń....Dryń....Dryń...

-Kuba ? Co u ciebie ? Mogę wpaść ?
-No właśnie.. Muszę ci o czymś powiedzieć.
-O czym ?
-Zrywam z tobą.. 
-Co ?! Dlaczego ..?
-Patrycja Wędkarska..
-Nienawidzę cię !...

Bip..Bip..Bip.

Zdenerwowana spojrzałam na zegarek. 
-Co ?! Już osiemnasta ?! Tato !
-Tak słucham ? 
-Mieliśmy być o 18;30 na peronie !
-Już ta godzina ?! Szybko ubieraj się. 

Na szczęście zdążyliśmy. Kiedy byliśmy w pociągu, poznałam Olgę.
-Hej jak się nazywasz ?-Zapytała nieznajoma.
-Ja jestem Ola a ty ?-Zapytałam.
-Olga, miło mi. Gdzie jedziesz ?
-Ja jadę do Warszawy.
-Serio ? Ja też.
-Ile masz lat ? Ja mam 17.
-Ja 16, w tym roku będzie 17, hah.

Rozmawiałyśmy z 2 godziny. Ja niestety byłam zmęczona więc położyłam się spać. Kiedy byliśmy na miejscu poszłam się zameldować w pokoju. Kiedy weszłam do hotelu, zobaczyłam Jasia. Miałam zdziwioną minę. Podeszłam i powiedziałam.
-J-jaś ?
-Tak.-Powiedział uśmiechnięty.
-To ja , Ola.
-Naprawdę ?-Mówił uśmiechnięty.
-Tak, nie widziałam że cię poznam.
-Hah, przecież firanki powinny spełniać marzenia.
-Wiesz co ? Masz rację.

Odprowadził mnie do pokoju. Kiedy się żegnaliśmy, przytulił mnie i powiedział "Do jutra"

Trochę krótkawe. Ale mam nadzieję że ciekawe :* !